Welkom

Met veel plezier las ik andere blogs over ervaringen van vliegers in opleiding voor hun vliegbrevet ofwel Private Pilots License (PPL), waarom dan zelf ook niet mijn ervaringen delen? Bovendien is het voor mijzelf ook een naslagwerk, regelmatig lees ik oude berichten terug. Ze geven meer inzicht dan mijn logboekje. Behalve jij, ik en wat Russische spambots, leest geen hond dit blog namelijk...

Een korte inleiding is misschien wel nodig. Mijn naam is Mark (geboren '81), getrouwd en vader van twee dochters van negen en elf jaar oud. Alweer even ben ik bezig met luchtvaart. Vanaf mijn vijftiende zweefvlieg ik, eerst op Terlet, bij Arnhem en vervolgens vanaf mijn zeventiende op Teuge (tussen Apeldoorn en Deventer), bij de Vliegclub Teuge. Aanvankelijk heel intensief, maar nu vanwege andere/extra prioriteiten wat minder. Sterker nog, ik ben er in 2017 helemaal mee gestopt, een lastige beslissing. Hoofdzakelijk gaf ik les in het weekeinde, al kwam daar de laatste tijd niet zoveel meer van. Sinds 2012 heb ik ook mijn PPL gehaald voor eenmotorige vliegtuigen (single engine piston, of SEP). Tot September 2020 vloog ik op een Mooney M20K uit 1987 en dat was best wel luxe, want de Mooney was aanmerkelijk sneller en beter uitgerust dan de gebruikelijke Pipers en Cessnae waarop meestal wordt gevlogen.

Motorvliegen bood ook een mooie aanvulling op zweefvliegen, bovendien was het een erg leuke hobby om samen met mijn vader te delen. Zweefvliegen is niet te overtreffen wanneer het om vliegen zelf gaat, zelfs een rondje van een uur over de Veluwe geeft erg veel voldoening. Motorvliegen is anders, gevoel met het vliegtuig en de omgeving heb je toch wat minder, maar de charme is het vliegen van afstanden en het bezoeken van plekken, waar je normaal gesproken niet zo makkelijk komt. Al eens op de Duitse Waddeneilanden geweest, bijvoorbeeld? Tijdens mijn opleiding ben ik zowel alleen, als met instructeur al op verschillende velden in Nederland en Duitsland geweest en daarin zit het plezier, het reizen met een vliegtuig. Echte vrijheid.

Vliegend met mijn vader, die mij naast veter strikken ook de liefde voor het vliegen heeft bijgebracht, en een goede vriend heb ik de afgelopen jaren een groot deel van Europa bezocht van Kopenhagen tot de Canarische Eilanden en een heleboel daar tussenin. Een voorrecht om op die manier wat van ons deel van de wereld te zien. Op die tochten heb ik altijd wel gevlogen, maar nooit als gebrevetteerde en daar moest maar eens verandering in komen! Omdat een eerdere poging jaren geleden om mijn brevet te verkrijgen strandde op de theorie ben ik mijzelf die eerst eigen gaan maken samen met de noodzakelijke Radio Telefonie bevoegdheid. In maart 2009 ben ik met een cursus begonnen en in het voorjaar van 2010 had ik al de noodzakelijke zeven vakken behaald. Er kon met de praktijk worden gestart. Daarover ben ik dit blog gestart en inmiddels heb ik in het voorjaar van 2012 mijn brevet gehaald.

Ik was nog niet uitgeleerd, want ik wilde ook graag mijn instrument bevoegdheid halen. Tot dat moment mocht ik alleen overdag en 'op zicht' vliegen. Dat beperkte de bruikbaarheid van het brevet nog wel in enige mate. Voor de wat langere reizen betreft is de instrument bevoegdheid een must, bovendien kan ik dan ook alle mogelijkheden die de Mooney bood volledig uitnutten. Mijn laatste vak theorie heb ik in juni van 2017 gehaald. De nazomer van 2016 ben ik met de praktijk gestart op Stadtlohn (EDLS) bij Henk Ooink van Air Stadtlohn. Mijn praktijk radiotelefonie (RT) deed ik online, zelfs het examen! Ik heb na ongeveer 55 uur 'instrument tijd' het praktijkgedeelte in november van 2018 succesvol afgerond met een examen. Je leest in dit blog over mijn lessen, over IFR en VFR vluchten, mijn ervaringen met de Mooney en bij de Vliegclub Teuge waar ik vanaf 2021 met plezier vlieg op de C172 met Garmin G1000 en dieselmotor: de PH-VTB.

Ik probeer dit blog na iedere vlucht bij te werken, meestal zal dat wat rommelig zijn met hier en daar een spelfout, de dagen daarna werk ik een en ander bij en vul aan. Voel je vrij om te reageren op mijn blogposts, ik kijk uit naar je reactie.

Vergeet trouwens niet je te abonneren op mijn YouTube kanaal!

woensdag 9 mei 2018

Een goed voorjaar!

Mijn nieuwe baan brengt me wat dichter bij Teuge en dat is mooi, zeker met deze prachtige lange avonden. Woensdag is mijn vrouw altijd thuis en hoef ik mijn meiden niet van de BSO of KDV te halen en kan dus naar het vliegveld. Het lukt me dan net om naar Eelde te vliegen om een paar approaches te doen en voor acht uur weer terug te zijn op Teuge. Ideaal om er wat continuïteit in te krijgen, vorige week heb ik een ILS gedaan en vanavond een RNAV en een ILS, gewoon VFR, maar Eelde Approach speelt het spel lekker mee en ik doe een beetje ´alsof´ ik IFR vlieg, natuurlijk wel binnen de VFR minima en met de blik naar buiten, maar de procedures zijn dezelfde en ik leer de cockpit zo ook wat beter te managen, nu dus zelf na de ILS23 de opdrachten van approach uitgevoerd en de RNAV geprogrammeerd, de GNS530W (de 'TomTom' zeg maar...) kent steeds minder geheimen voor me, dat loopt echt steeds beter. De sim is prima, maar in het echt komt het er meer op aan en leer je meer. Wat een fijne bijkomstigheid is, is dat ik Eelde ook steeds beter begin te kennen, op een examen zeker een pré, want de kans is groot dat we Eelde aandoen voor m'n 'checkride' zoals de Amerikanen dat noemen.

CB-IR Les 7

Afgelopen zondag heb ik met Mirella m'n zevende les gedaan, we hebben een mooie DME arc gevlogen om RKN heen en nog wat radialen onderschept en dat ging wederom vrij aardig. Mirella rekent erop dat de approaches, radio en navigatie lekker lopen, omdat ik dat met Henk op Stadtlohn natuurlijk veel geoefend heb. Ze  verwacht nog een paar uurtjes nodig te hebben om me 'in shape' te krijgen voor het examen en dat stemt me natuurlijk hoopvol. Hopelijk gaan die approaches in de Cessna net zo lekker als in de Mooney en komt dat examen inderdaad in zicht.

Ameland (EHAL)

Uiteindelijk draait het niet om IFR of VFR maar gewoon om vliegen en dat is altijd het leukst met m'n dochters. Afgelopen maandag had ik ze alle twee vanwege de schoolvakantie en het weer was fenomenaal. Tripje naar Ameland dus!

 Blije passagiers, blije piloot

Ik heb al vaker geschreven dat Texel en Ameland gewoon super bestemmingen zijn en Ameland ditmaal, stelde wederom niet teleur. Je hoeft niet ver weg, we hebben in Nederland echt een paar klasse vliegvelden. Bas Mulder, die ik al jaren ken van Teuge, was havenmeester van Ameland International Airport en zette ons na een mooie vlucht, met zijn auto even af bij de fietsverhuur in Ballum en daar stonden al drie fietsen klaar. Julie is bijna 4, maar ze wilde persé zelf met de fiets naar het strand. Ik heb haar halverwege onder protest in de bakfiets gezet, want het schoot uiteindelijk niet zo op, maar ze heeft het wel knap gedaan! Na een lunch op het strand van Ballum zijn we naar de zee gelopen en hebben door de duinen gestruind, gewoon vakantie op een ordinaire maandag! De dames komen graag naar Ameland vanwege het strand, maar ook vanwege de paarden. Ze kennen de pony's inmiddels en hebben hun favoriet, dus op naar manege De Blinkert, waar Nosey en Billy-Joe speciaal voor de meiden uit de wei werden gehaald en dat vonden ze natuurlijk erg bijzonder. Na het paardrijden zijn we nog even op het terras van Café Nobel gaan uitpuffen, een bezoek aan Ameland kan gewoon niet zonder Nobel! Daarna weer terug met rode koppies van de zon en na een veertig minuten stonden we weer voor de hangaar op Teuge. Veel mooier wordt een dag niet, wat mij betreft! Misschien als ik m'n vrouw ook eens mee krijg....? Zij durft niet zo goed.

De Bahama's van Friesland

Onderhoud

De Mooney gaat maandag weer in onderhoud, de uren zijn nu wel helemaal op. Naast de 50 uurs inspectie worden er ook de nodige goodies ingebouwd. In-flight weer via satelliet (Golze ADL 150) en traffic info op mijn GNS530W met de GTS 800 van Garmin, ben zeer benieuwd hoe dat in de praktijk gaat werken!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten