Welkom

Met veel plezier las ik andere blogs over ervaringen van vliegers in opleiding voor hun vliegbrevet ofwel Private Pilots License (PPL), waarom dan zelf ook niet mijn ervaringen delen? Bovendien is het voor mijzelf ook een naslagwerk, regelmatig lees ik oude berichten terug. Ze geven meer inzicht dan mijn logboekje. Behalve jij, ik en wat Russische spambots, leest geen hond dit blog namelijk...

Een korte inleiding is misschien wel nodig. Mijn naam is Mark (geboren '81), getrouwd en vader van twee dochters van negen en elf jaar oud. Alweer even ben ik bezig met luchtvaart. Vanaf mijn vijftiende zweefvlieg ik, eerst op Terlet, bij Arnhem en vervolgens vanaf mijn zeventiende op Teuge (tussen Apeldoorn en Deventer), bij de Vliegclub Teuge. Aanvankelijk heel intensief, maar nu vanwege andere/extra prioriteiten wat minder. Sterker nog, ik ben er in 2017 helemaal mee gestopt, een lastige beslissing. Hoofdzakelijk gaf ik les in het weekeinde, al kwam daar de laatste tijd niet zoveel meer van. Sinds 2012 heb ik ook mijn PPL gehaald voor eenmotorige vliegtuigen (single engine piston, of SEP). Tot September 2020 vloog ik op een Mooney M20K uit 1987 en dat was best wel luxe, want de Mooney was aanmerkelijk sneller en beter uitgerust dan de gebruikelijke Pipers en Cessnae waarop meestal wordt gevlogen.

Motorvliegen bood ook een mooie aanvulling op zweefvliegen, bovendien was het een erg leuke hobby om samen met mijn vader te delen. Zweefvliegen is niet te overtreffen wanneer het om vliegen zelf gaat, zelfs een rondje van een uur over de Veluwe geeft erg veel voldoening. Motorvliegen is anders, gevoel met het vliegtuig en de omgeving heb je toch wat minder, maar de charme is het vliegen van afstanden en het bezoeken van plekken, waar je normaal gesproken niet zo makkelijk komt. Al eens op de Duitse Waddeneilanden geweest, bijvoorbeeld? Tijdens mijn opleiding ben ik zowel alleen, als met instructeur al op verschillende velden in Nederland en Duitsland geweest en daarin zit het plezier, het reizen met een vliegtuig. Echte vrijheid.

Vliegend met mijn vader, die mij naast veter strikken ook de liefde voor het vliegen heeft bijgebracht, en een goede vriend heb ik de afgelopen jaren een groot deel van Europa bezocht van Kopenhagen tot de Canarische Eilanden en een heleboel daar tussenin. Een voorrecht om op die manier wat van ons deel van de wereld te zien. Op die tochten heb ik altijd wel gevlogen, maar nooit als gebrevetteerde en daar moest maar eens verandering in komen! Omdat een eerdere poging jaren geleden om mijn brevet te verkrijgen strandde op de theorie ben ik mijzelf die eerst eigen gaan maken samen met de noodzakelijke Radio Telefonie bevoegdheid. In maart 2009 ben ik met een cursus begonnen en in het voorjaar van 2010 had ik al de noodzakelijke zeven vakken behaald. Er kon met de praktijk worden gestart. Daarover ben ik dit blog gestart en inmiddels heb ik in het voorjaar van 2012 mijn brevet gehaald.

Ik was nog niet uitgeleerd, want ik wilde ook graag mijn instrument bevoegdheid halen. Tot dat moment mocht ik alleen overdag en 'op zicht' vliegen. Dat beperkte de bruikbaarheid van het brevet nog wel in enige mate. Voor de wat langere reizen betreft is de instrument bevoegdheid een must, bovendien kan ik dan ook alle mogelijkheden die de Mooney bood volledig uitnutten. Mijn laatste vak theorie heb ik in juni van 2017 gehaald. De nazomer van 2016 ben ik met de praktijk gestart op Stadtlohn (EDLS) bij Henk Ooink van Air Stadtlohn. Mijn praktijk radiotelefonie (RT) deed ik online, zelfs het examen! Ik heb na ongeveer 55 uur 'instrument tijd' het praktijkgedeelte in november van 2018 succesvol afgerond met een examen. Je leest in dit blog over mijn lessen, over IFR en VFR vluchten, mijn ervaringen met de Mooney en bij de Vliegclub Teuge waar ik vanaf 2021 met plezier vlieg op de C172 met Garmin G1000 en dieselmotor: de PH-VTB.

Ik probeer dit blog na iedere vlucht bij te werken, meestal zal dat wat rommelig zijn met hier en daar een spelfout, de dagen daarna werk ik een en ander bij en vul aan. Voel je vrij om te reageren op mijn blogposts, ik kijk uit naar je reactie.

Vergeet trouwens niet je te abonneren op mijn YouTube kanaal!

zaterdag 14 april 2018

Braunschweig (EDVE)

Wederom een leuke vliegdag in de boeken! Geen les ditmaal, maar wel bijzonder leerzaam. Met goede vriend Thomas (co-piloot B777) en de Mooney ben ik een dagje naar Braunschweig geweest. Duitsland heeft zoveel topbestemmingen voor het vliegen met kleine vliegtuigen en Braunschweig (EDVE) hoort daar zeker bij.

Een prachtige middeleeuwse stad, uurtje vliegen!

Voor de verandering ben ik eens met mijn e-scooter naar Teuge gereden, want ik wilde al een tijdje weten of je daar met comfortabele reserve mee op Teuge kan komen. Thomas is toch altijd te laat, dus als ik moest bijladen langs de snelweg dan was hem dat niet opgevallen... Ik kocht het ding tweede hands en de accu heeft niet meer de capaciteit die hij had toen hij nieuw was, de range is nu zo'n 65 kilometer, maar snelweg trekt de accu in de regel wel wat sneller leeg. Het ging perfect, vliegtas achterop en gaan. Ik kan hem opladen in de hangaar, maar ik ontdekte dat bij de havendienst ook een laadpaal staat. Mocht je mijn scooter een keer willen proberen, hij staat op motoshare.

Goed aangekomen met nog ruim voldoende batterijcapaciteit!

We hebben uitsluitend IFR gevlogen en dat leverde zeker op de heenweg geen windeieren op. De bewolking in de ochtend bestond uit een laag stratus die begon bij zo'n 1.500 voet en alweer klaar was op 3.000 voet. Dus even door de wolken en lekker in de zon naar de bestemming, ware het niet dat in de loop van de vlucht uit de stratus wat cumulus begonnen op te bollen door onze kruishoogte van 5.000 voet. Deze cumuli waren ook voorspeld, zonder buien activiteit en zonder ijs, dus verantwoord om door te vliegen, maar wel aardig turbulent. Boven de cumuli uitklimmen kon ook, maar Braunschweig is maar een uurtje vliegen en we kwamen al aardig in de buurt. We moesten toch ook snel weer zakken. De grote 'bloemkolen' zijn we omheen gevlogen en de kleintjes gingen we door, toen we stap voor stap konden zakken van 5.000 voet naar 2.000 voet, het begin van de ILS voor de baan 26. Geen arrivals of holdings, maar één 'direct' naar een puntje op dwarswindbeen en daarna vectors voor het onderscheppen van de localiser en daarna het glijpad allemaal op de autopilot, want zo werkt IFR vliegen in de echte wereld. Op de ILS heb ik de autopilot eraf gehaald, omdat hij toch wat moeite had met de localiser en ben ik op de hand verder gegaan, en zijn we netjes geland op baan 26. Een groot stuk van de nadering was in de wolken, met de baanverlichting die langzaam door de wolken zichtbaar werd. Heel erg mooi. Bijna net zo mooi als na de start de wolken in duiken om er na een paar minuten weer uit te klimmen de volle zon tegemoet, daar gaat niks tegenop.

De Mooney op het platform van EDVE, na een mooie ILS nadering op baan 26

Braunschweig is een leuke stad met vakwerkhuizen, middeleeuwse kerken en charmante straten en pleinen en natuurlijk de diverse eet- en drinkgelegenheden die bij een stad van die grootte horen. We troffen het met onze taxichauffeur, die de meter uit zette om ons nog een paar highlights van de stad te laten zien. Hij was een enorme voetballiefhebber en was er trots op dat in Braunschweig de regels van het voetbal voor het eerst formeel zijn vastgelegd en daarmee het voetbal dus geboren is in zijn stad. We zijn gaan lunchen bij een bierbrouwerij en hebben ieder een twee literfles Weizen laten afvullen. We hebben ons goed voorbereid op de eventualiteit dat die flessen op FL100 zouden open springen en hebben ze ingepakt in een vuilniszak en opgeborgen in een grote wasmand (die ook mooi dienst kon doen als cadeau voor mijn vrouw 😉), mochten ook de vuilniszakken gaan lekken. Een uitstekend souvenir, waar ik op het moment van dit schrijven al van geniet, apres-vliegbiertje... Onze taxichauffeur heeft ons - met bier - ook weer opgehaald na onze lunch en stadswandeling en bracht ons mooi op tijd weer naar het vliegveld.

Twee van deze jongens meegenomen uit de Brauerei

De terugvlucht verliep goed, met als grootste zorg dat de flessen bier (een soort Grolsch beugels van twee lir) niet op enig moment 'plop' zouden zeggen, onderweg naar FL100. De departure was eenvoudig, een bijna rechte lijn richting het westen, met kort daarna een direct naar Teuge. Alles in de zon, boven een flinke subsidentie inversie met matig zicht daaronder. De Mooney liep trouwens keurig, geen enkel probleem met die wastegate die voor zoveel hoofdbrekens en kosten heeft gezorgd. Eind goed al goed?

Boven de melkige inversie, in de zon opweg naar huis.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten