Low and slow

De afgelopen weken heb ik maar bar weinig gevlogen en al helemaal geen IFR werk gedaan. Het schiet even niet op. Wel twee bijzondere VFR vluchtjes gemaakt! Eindelijk heb ik weer eens met m'n pa gevlogen, vanwege zijn gezondheid heeft hij besloten niet meer opnieuw op te gaan voor z'n medische keuring en dat betekent de facto dat hij stopt met zelfstandig vliegen. Dat is een zware beslissing geweest, maar na veertig jaar veilig gevlogen te hebben vindt hij het mooi geweest. Uiteraard respecteer ik zijn beslissing, maar ik kan niet uitsluiten dat ik hem nog wel eens misbruik de komende jaren als deskundige co-piloot.
M'n pa heeft mij groot gebracht met vliegen, hij heeft mij het elementaire zweefvliegen bijgebracht en zelfs voor het eerst solo gelaten op de ASK-21 op Terlet. Van achterin onze Mooney heb ik hem approaches zien vliegen op Bremen, Agadir, Duxford, Rome, Geneve, Nice, Cannes, Kopenhagen, Catania, een keur aan Canarische Eilanden en nog veel meer bestemmingen daar tussenin en op een of andere manier heeft hij deze hardcore zweefvlieger toch weten te boeien voor het motorvliegen en nu ben ik nota bene zelfs bezig met m'n IR. Mijn beste vriend Thomas zei altijd: geeft je pa een stuk asfalt en hij zet die Mooney altijd keurig neer. Zeker waar.

Samen genieten, pa rechts en ik voortaan links. Toch een gek idee...

Omdat mij pa is gestopt heeft hij mij gevraagd om een aantal liefdadigheidsvluchten te doen voor zijn Rotary Club. Hij heeft een tweetal vluchten laten veilen voor het goede doel, wij vliegen voor nop en de passagiers storten het geboden bedrag bij de Rotary Club die dat vervolgens schenkt aan het goede doel. Vandaag was het eindelijk zover voor Marion en Ruud, dit echtpaar had de veiling gewonnen en we hadden al een aantal keer de afspraak moeten verzetten vanwege het weer en eindelijk waren de weergoden gunstig gestemd en ze lieten zich wel van hun beste kant zien, alsof ze wat goed te maken hadden! Marion wilde graag de herfstkleuren op de Veluwe zien en ze is op haar wenken bediend. Fantastische kleuren in een prachtig strijklicht van de ondergaande zon, regenbogen die vanuit de lucht eigenlijk 'regenhoepels' zijn, lokale regenbuien die prachtige sluiers neerleggen, felle opklaringen, optrekkende damp die het deed lijken alsof de heide fel in brand stond, we hebben werkelijk genoten met z'n drieën, we zijn zelfs even boven de wolken gaan kijken en dat ziet er bij zo'n mooie sunset altijd fenomenaal uit. Vol indrukken landden we bij een ondergaande zon weer terug op Teuge. Ik denk dat ik een goed visitekaartje heb afgegeven voor Teuge en de kleine luchtvaart.

Holy Fuck, wat een prachtige vlucht! Foto's brengen het niet goed over.