Welkom

Met veel plezier las ik andere blogs over ervaringen van vliegers in opleiding voor hun vliegbrevet ofwel Private Pilots License (PPL), waarom dan zelf ook niet mijn ervaringen delen? Bovendien is het voor mijzelf ook een naslagwerk, regelmatig lees ik oude berichten terug. Ze geven meer inzicht dan mijn logboekje. Behalve jij, ik en wat Russische spambots, leest geen hond dit blog namelijk...

Een korte inleiding is misschien wel nodig. Mijn naam is Mark (geboren '81), getrouwd en vader van twee dochters van negen en elf jaar oud. Alweer even ben ik bezig met luchtvaart. Vanaf mijn vijftiende zweefvlieg ik, eerst op Terlet, bij Arnhem en vervolgens vanaf mijn zeventiende op Teuge (tussen Apeldoorn en Deventer), bij de Vliegclub Teuge. Aanvankelijk heel intensief, maar nu vanwege andere/extra prioriteiten wat minder. Sterker nog, ik ben er in 2017 helemaal mee gestopt, een lastige beslissing. Hoofdzakelijk gaf ik les in het weekeinde, al kwam daar de laatste tijd niet zoveel meer van. Sinds 2012 heb ik ook mijn PPL gehaald voor eenmotorige vliegtuigen (single engine piston, of SEP). Tot September 2020 vloog ik op een Mooney M20K uit 1987 en dat was best wel luxe, want de Mooney was aanmerkelijk sneller en beter uitgerust dan de gebruikelijke Pipers en Cessnae waarop meestal wordt gevlogen.

Motorvliegen bood ook een mooie aanvulling op zweefvliegen, bovendien was het een erg leuke hobby om samen met mijn vader te delen. Zweefvliegen is niet te overtreffen wanneer het om vliegen zelf gaat, zelfs een rondje van een uur over de Veluwe geeft erg veel voldoening. Motorvliegen is anders, gevoel met het vliegtuig en de omgeving heb je toch wat minder, maar de charme is het vliegen van afstanden en het bezoeken van plekken, waar je normaal gesproken niet zo makkelijk komt. Al eens op de Duitse Waddeneilanden geweest, bijvoorbeeld? Tijdens mijn opleiding ben ik zowel alleen, als met instructeur al op verschillende velden in Nederland en Duitsland geweest en daarin zit het plezier, het reizen met een vliegtuig. Echte vrijheid.

Vliegend met mijn vader, die mij naast veter strikken ook de liefde voor het vliegen heeft bijgebracht, en een goede vriend heb ik de afgelopen jaren een groot deel van Europa bezocht van Kopenhagen tot de Canarische Eilanden en een heleboel daar tussenin. Een voorrecht om op die manier wat van ons deel van de wereld te zien. Op die tochten heb ik altijd wel gevlogen, maar nooit als gebrevetteerde en daar moest maar eens verandering in komen! Omdat een eerdere poging jaren geleden om mijn brevet te verkrijgen strandde op de theorie ben ik mijzelf die eerst eigen gaan maken samen met de noodzakelijke Radio Telefonie bevoegdheid. In maart 2009 ben ik met een cursus begonnen en in het voorjaar van 2010 had ik al de noodzakelijke zeven vakken behaald. Er kon met de praktijk worden gestart. Daarover ben ik dit blog gestart en inmiddels heb ik in het voorjaar van 2012 mijn brevet gehaald.

Ik was nog niet uitgeleerd, want ik wilde ook graag mijn instrument bevoegdheid halen. Tot dat moment mocht ik alleen overdag en 'op zicht' vliegen. Dat beperkte de bruikbaarheid van het brevet nog wel in enige mate. Voor de wat langere reizen betreft is de instrument bevoegdheid een must, bovendien kan ik dan ook alle mogelijkheden die de Mooney bood volledig uitnutten. Mijn laatste vak theorie heb ik in juni van 2017 gehaald. De nazomer van 2016 ben ik met de praktijk gestart op Stadtlohn (EDLS) bij Henk Ooink van Air Stadtlohn. Mijn praktijk radiotelefonie (RT) deed ik online, zelfs het examen! Ik heb na ongeveer 55 uur 'instrument tijd' het praktijkgedeelte in november van 2018 succesvol afgerond met een examen. Je leest in dit blog over mijn lessen, over IFR en VFR vluchten, mijn ervaringen met de Mooney en bij de Vliegclub Teuge waar ik vanaf 2021 met plezier vlieg op de C172 met Garmin G1000 en dieselmotor: de PH-VTB.

Ik probeer dit blog na iedere vlucht bij te werken, meestal zal dat wat rommelig zijn met hier en daar een spelfout, de dagen daarna werk ik een en ander bij en vul aan. Voel je vrij om te reageren op mijn blogposts, ik kijk uit naar je reactie.

Vergeet trouwens niet je te abonneren op mijn YouTube kanaal!

woensdag 13 april 2016

Twee jaarlijkse check-out

Alweer vier jaar geleden haalde ik mijn PPL en nu was het dus weer tijd voor een instructie-uur om mijn brevet te verlengen. We hebben wat stalls gedaan, steile bochten, noodlanding, glide-in en een go-around. Alles in zo'n vijftig minuten zuivere vliegtijd. Het was weer OK en de paperassen kunnen weer naar het KIWA voor de verlenging van SEP classrating!

zondag 10 april 2016

Gebroken benen, theorie lessen en motorfietsen

Gebroken benen...

Nou de plannen voor Duxford konden op ijs. Mijn dochters waren met mijn vrouw bij de binnenspeeltuin geweest en om 23.00 waren we weer thuis van de eerste hulp. De jongste haar linker beentje in het gips. Papa is maar thuis gebleven bij de meiden. Best jammer, want zelfs het weer was geregeld. Family first...! Sindsdien ook niet meer gevlogen tot gisteren, zo snel kan het gaan.

...Theorie lessen...

Inmiddels ben ik weer wat verder met m'n theorieopleiding voor de EIR. De afgelopen week de verplichte lesdagen bij Orbit Groundschool gevolgd voor Instruments, Radio Navigation en Meteo, heel erg nuttig en gemotiveerde studenten en docenten. Echt leuk om met z'n allen de stof 'aan te vallen'. In mei doe ik voor die vakken examen. Nog wel even blokken, vooral die altimetrie problemen uitrekenen blijft een gedoe... Mocht je ook een (E)IR overwegen, dan zal je ongetwijfeld mensen treffen die je gaan vertellen dat je beter de gehele ATPL theorie kan doen. Doe dit niet als je niet professioneel verder wil in de luchtvaart. De opleiding voor het ATPL is echt een hele studie zeker in combinatie met werk en gezin. Ik ben erg blij dat ik deze goed bedoelde adviseer in de wind heb geslagen, de zeven gereduceerde vakken voor het EIR zijn al moeilijk genoeg.

...en motorfietsen

Is er dan niet gevlogen?! Jawel. Een van mijn andere liefhebberijen is het sleutelen aan motoren, zoals deze gekneusde BMW R1100RS. Voor dat project zocht ik nog een nieuwe brandstoftank en in Duitsland werd een mooie aangeboden. Normaal gesproken laat je dat via de post bezorgen, maar ik Google meestal even waar de aanbieder zit. In dit geval was dat in stadje Anklam en dat beschikte over een eigen kleine luchthaven Anklam (EDCA). Het stadje is een oude Hanzestad en ligt aan de Poolse grens bij Stettin. De aanbieder was wat ongelovig toen ik verklaarde de tank wel op te willen halen met het vliegtuig. Toch we maakten voor gisteren een afspraak, want de voorspellingen waren erg goed. Mijn schoonvader wilde wel mee. Op de kaart kon ik een rechte streep trekken van Teuge naar Anklam en VFR konden we dat ook gewoon vliegen!  Bijna geen gecontroleerd luchtruim op de route en toch bijna 300 nautische mijlen (over weg was het een dikke 700 kilometer). Anklam is trouwens de geboortestad van Otto Lilienthal! Een bestemming die je toch een keer moet hebben aangedaan als luchtvaartliefhebber.

Lekker cruisen boven mooie Cu op FL095 met 160 knopen

Op de terugweg zijn we nog over Peenemünde gevlogen, een plek berucht in de Tweede Wereldoorlog als testfaciliteit voor de V1 en V2 raketten.

De buit is binnen