Missie Texel

Dit weekeinde was het toneel van de jaarlijkse aandeelhoudersvergadering van de Koninklijke N.V. Texels Eigen Stoomboot Onderneming (TESO). Nu ben ik geen aandeelhouder, maar een vriendin hier in Nijmegen is dat wel. Zij zag zich genoodzaakt wegens een vervelende enkelbreuk de vergadering over te slaan, en dat viel deze geboren Texelse zwaar. Een plan was snel bedacht: maar dan vliegen we er toch heen? Vrijdagavond vertrokken we vanaf Teuge met de krukken achterin de Archer naar Texel. Prachtig om in het strijklicht van de avond via Lelystad, Enkhuizen en Den Oever naar Texel te vliegen. Het zicht was prachtig, zodat bij Medemblik Texel al te zien was aan de horizon. Mooi optijd stonden we aan de grond waar we werden opgepikt en naar Den Burg werden gebracht waar de zaal net open ging. Ïk kon vanwege mijn werk een volmacht krijgen en mocht dus als "overkanter" de vergadering van deze unieke onderneming bijwonen. Prachtig om te zien hoe betrokken de aandeelhouders zijn bij de onderneming. Daar kunnen menige beursgenoteerde vennootschappen een puntje aan zuigen. De vergadering werd afgesloten met een nachtelijke vismaaltijd. Vis moet zwemmen, daarom werd voor een borrel gezorgd op ons overnachtingsadres.

Zaterdag ochtend hebben we nog wat inkopen gedaan. Op Texel worden heerlijke bieren gebrouwen, dus daar hebben we aardig van ingeslagen voordat de terugvlucht werd gepland. Het was heerlijk weer en met een forse westenwind van een knoopje of 20 ging het terug naar Teuge onder prachtige wolkenstraten.

Als we het bier hadden achtergelaten dan hadden we de terugvlucht ook met een zweefvliegtuig kunnen maken. Het was enorm thermisch, of voor de niet zweefvliegers: turbulent. Mijn passagiere had er geen moeite mee en na een rondje om het eiland stonden we binnen het uur weer op Teuge. Binnen 24 uur uit en thuis in Nijmegen. Geweldig!

Cloudbusting!

Regelmatig wat korte vluchten gemaakt lokaal en een kort overlandje naar Lelystad. Op de terugweg even naar FL 060 geklommen om boven de wolken te kijken en eventjes te cloudbusten...

Vanochtend nog even twee landingen geoefend, omdat de landing na deze cloudbustsessie niet echt was om over naar huis te schrijven. Een te vlakke nadering, grondeffect én teveel snelheid, da's niet goed. Vanochtend stond 'ie weer netjes aan de grond met ee wat steilere nadering.

Vrijdag een checkout gedaan op de Archer, omdat het weer even geleden was dat ik daar op vloog. Alles oké, maar wel weer even wennen aan de carb heat, de Mooney heeft immers injectie.