Welkom

Met veel plezier las ik andere blogs over ervaringen van vliegers in opleiding voor hun vliegbrevet ofwel Private Pilots License (PPL), waarom dan zelf ook niet mijn ervaringen delen? Bovendien is het voor mijzelf ook een naslagwerk, regelmatig lees ik oude berichten terug. Ze geven meer inzicht dan mijn logboekje. Behalve jij, ik en wat Russische spambots, leest geen hond dit blog namelijk...

Een korte inleiding is misschien wel nodig. Mijn naam is Mark (geboren '81), getrouwd en vader van twee dochters van negen en elf jaar oud. Alweer even ben ik bezig met luchtvaart. Vanaf mijn vijftiende zweefvlieg ik, eerst op Terlet, bij Arnhem en vervolgens vanaf mijn zeventiende op Teuge (tussen Apeldoorn en Deventer), bij de Vliegclub Teuge. Aanvankelijk heel intensief, maar nu vanwege andere/extra prioriteiten wat minder. Sterker nog, ik ben er in 2017 helemaal mee gestopt, een lastige beslissing. Hoofdzakelijk gaf ik les in het weekeinde, al kwam daar de laatste tijd niet zoveel meer van. Sinds 2012 heb ik ook mijn PPL gehaald voor eenmotorige vliegtuigen (single engine piston, of SEP). Tot September 2020 vloog ik op een Mooney M20K uit 1987 en dat was best wel luxe, want de Mooney was aanmerkelijk sneller en beter uitgerust dan de gebruikelijke Pipers en Cessnae waarop meestal wordt gevlogen.

Motorvliegen bood ook een mooie aanvulling op zweefvliegen, bovendien was het een erg leuke hobby om samen met mijn vader te delen. Zweefvliegen is niet te overtreffen wanneer het om vliegen zelf gaat, zelfs een rondje van een uur over de Veluwe geeft erg veel voldoening. Motorvliegen is anders, gevoel met het vliegtuig en de omgeving heb je toch wat minder, maar de charme is het vliegen van afstanden en het bezoeken van plekken, waar je normaal gesproken niet zo makkelijk komt. Al eens op de Duitse Waddeneilanden geweest, bijvoorbeeld? Tijdens mijn opleiding ben ik zowel alleen, als met instructeur al op verschillende velden in Nederland en Duitsland geweest en daarin zit het plezier, het reizen met een vliegtuig. Echte vrijheid.

Vliegend met mijn vader, die mij naast veter strikken ook de liefde voor het vliegen heeft bijgebracht, en een goede vriend heb ik de afgelopen jaren een groot deel van Europa bezocht van Kopenhagen tot de Canarische Eilanden en een heleboel daar tussenin. Een voorrecht om op die manier wat van ons deel van de wereld te zien. Op die tochten heb ik altijd wel gevlogen, maar nooit als gebrevetteerde en daar moest maar eens verandering in komen! Omdat een eerdere poging jaren geleden om mijn brevet te verkrijgen strandde op de theorie ben ik mijzelf die eerst eigen gaan maken samen met de noodzakelijke Radio Telefonie bevoegdheid. In maart 2009 ben ik met een cursus begonnen en in het voorjaar van 2010 had ik al de noodzakelijke zeven vakken behaald. Er kon met de praktijk worden gestart. Daarover ben ik dit blog gestart en inmiddels heb ik in het voorjaar van 2012 mijn brevet gehaald.

Ik was nog niet uitgeleerd, want ik wilde ook graag mijn instrument bevoegdheid halen. Tot dat moment mocht ik alleen overdag en 'op zicht' vliegen. Dat beperkte de bruikbaarheid van het brevet nog wel in enige mate. Voor de wat langere reizen betreft is de instrument bevoegdheid een must, bovendien kan ik dan ook alle mogelijkheden die de Mooney bood volledig uitnutten. Mijn laatste vak theorie heb ik in juni van 2017 gehaald. De nazomer van 2016 ben ik met de praktijk gestart op Stadtlohn (EDLS) bij Henk Ooink van Air Stadtlohn. Mijn praktijk radiotelefonie (RT) deed ik online, zelfs het examen! Ik heb na ongeveer 55 uur 'instrument tijd' het praktijkgedeelte in november van 2018 succesvol afgerond met een examen. Je leest in dit blog over mijn lessen, over IFR en VFR vluchten, mijn ervaringen met de Mooney en bij de Vliegclub Teuge waar ik vanaf 2021 met plezier vlieg op de C172 met Garmin G1000 en dieselmotor: de PH-VTB.

Ik probeer dit blog na iedere vlucht bij te werken, meestal zal dat wat rommelig zijn met hier en daar een spelfout, de dagen daarna werk ik een en ander bij en vul aan. Voel je vrij om te reageren op mijn blogposts, ik kijk uit naar je reactie.

Vergeet trouwens niet je te abonneren op mijn YouTube kanaal!

maandag 20 augustus 2012

Retour Münster-Osnabrück

Vrijdag 18 augustus kon ik iets eerder weg van m'n werk om een leuke (korte) retour te vliegen naar Münster. Münster (EDDG) is een gecontroleerd veld met alles wat daarbij hoort, dus een CTR met luchtverkeersleiding en het benodigde radioverkeer. Omdat het maar een half uurtje vliegen van Teuge is betekent dat wat meer werk voor de vlieger. Alles gebeurt immers vrij kort achter elkaar.
In no-time vlieg je Duitsland in en zo ben je alweer bij het eerste meldpunt voor de CTR. Navigatie was eenvoudig dankzij het navigatiebanken (een VOR/DME) Rekken in de achterhoek dat zo'n beetje halverwege de route ligt.

Op Teuge moest er wel eerst even getankt worden, het is toch prettig om wat meer brandstof mee te hebben dan strikt noodzakelijk. Zoals ze zeggen: "The only time you have to much fuel, is when you're on fire". Dus met voldoende brandstof en m'n pa aan boord ging het mooi op tijd take-off van baan 09 op Teuge met een lichte wind uit het Zuiden. Bij Dutch-Mill heb ik me niet aangemeld - want dat willen ze liever niet - dus bleef het bij luisteren. Voorbij Rekken heb ik me aangemeld bij de Duitse collega's van Langen Info, waar we een andere transpondercode en een nieuwe regionale luchtdruk kregen aangereikt. Omdat Münster met een knappe 150 knopen per uur op ons af komt werd het tijd om alvast even de ATIS te beluisteren. Dat is een radiokanaal met een bandje waarop alvast wat relevante informatie over het vliegveld wordt gegeven, zoals het weer, de luchtdruk en de baan die op dat moment in gebruik is. Vervolgens hebben we afscheid genomen van Langen Info om ons aan te melden bij Münster. Ze hadden het niet druk en na het eerste meldpunt konden we meteen op dwarswindbeen voor de baan 25 en kort daarna kregen we al de "cleared for landing". Op dwarswindbeen gingen de flaps alvast uit samen met het landingsgestel. Dan begint de snelheid ook verder terug te lopen naar een prima aanvaardbare 85 knopen. Het mengsel gaat op rijk, de propellor op de kleinste bladhoek en de landingslichten aan. Op final nog even de laaste stand flaps erbij en de snelheid loopt verder terug naar een fijne 76 knopen. Lijkt weinig, maar met teveel snelheid blijft de Mooney heel lang boven de baan zweven in het "grondeffect", mede dankzij d'r korte landingsgestel. Een prima landing was het gevolg en we konden uittaxiën naar onze parkeerplaats. Ter plaatse genoten we van een bakkie koffie en werden de landingsformaliteiten afgehandeld. Een landing kost € 13,20. Da's flink minder dan een landing op bijvoorbeeld Texel of Teuge.

Eenmaal terug bij de kist kregen we van Münster "ground" een start-up en taxi-clearance naar baan 25, waarna we van Münster "tower" de noodzakelijke take-of clearance kregen en we gingen onderweg naar Teuge, wederom via Rekken, al deed de iPad het ook niet onverdienstelijk als navigatiehulp. Ruim optijd voor Teuge kon het gas weer terug zodat de snelheid boven het meldpunt Siera op 700 voet nog maar 130 knopen was. Het circuit voor baan 09 vlogen we netjes af totdat bleek dat een Cessna ons binnendoor passeerde. Op final besloot ik de landing af te breken omdat de Cessna de baan nog niet had verlaten als wij hadden geland en dat is niet toegestaan. Dus volgas, met de turbodruk die er boven een zeker toerental bij komt klimt die Mooney als een engel met heimwee, waarna de flaps weer in konden en ook de wielen werden weer ingetrokken voor een tweede landingspoging. Vervelend, maar wel een erg goede oefening, de tweede landingspoging konden we ongestoord voortzetten tot op de baandrempel.

Een heerlijke vlucht waar veel aspecten van de vliegerij voorbij kwamen, navigatie, radio, procedures en natuurlijk ook gewoon vliegen!

zondag 12 augustus 2012

Retourtje Texel

Vanmiddag was wat tijd beschikbaar voor een klein vluchtje. Wat is dan een betere bestemming dan Texel? Het Ibiza van het noorden...

We waren net optijd voor het vertrek van de DDA DC-3.

Heerlijk weer en een mooie vlucht met een nette crosswindlanding op het eiland. Tevreden? Tevreden!

Uiteraard weer een rondje bier mee genomen voor thuis.


dinsdag 7 augustus 2012

Touch en Go's met de Mooney

Inmiddels weer terug van vakantie heb ik vorige week 's-avonds wat touch en go's geoefend op Stadtlohn met de Mooney. Het gaat steeds beter, ook de controle van hoogte en snelheid wordt strakker. Het gaat de goede kant op! Eerst moeten er nog wel wat uren worden gemaakt voordat de eerste solovlucht met deze kist er in zit, maar dat is niet zo gek. Bestemmingen genoeg, tijd te weinig...

Het zweefvliegen is ook weer begonnen, afgelopen zondag heb ik les gegeven, vanwege de regen met onweer hebben we het lieren af en toe wel even moeten stil leggen. Lange stalen kabels en bliksem is immers geen goede combinatie.